بقلم / محمد عبد النبى محمود
حبيبى …. اللى كان أغلى الأمانى
حبيبى …. اللى قال هيعيش عشانى
خد كل حاجة منى .. وملكنى غصب عنى ..
اديته بإيدى قلبى .. دلوقتى فكّر يخونى
عشت ليه أجمل حكاية .. نهايتها جرح ف هوايا ..
اخرتها هينسى حبى .. ويقولى خلاص كفاية
سبنى ليه آخر الطريق .. اعيش عذاب قلبى اللى حبّه
هد ليه حبى البرئ .. اللى ياما اتهان ف قربه
كنت بحافظ على إحساسه … بعنى ف لحظة وقلبى اهو داسه
مش هتحمّل إنى اتألم … مين يستحمل بايع ناسه
مين يستحمل بايع ناسه
وداع خلاص ياذكريات .. وداع ياأجمل ماضى عشته
وشوق حنين وأمنيات .. حب ليك عمرك ما صنته
كنت بخاف لدموعه تسيل … بدّل خوفى عليه بجميل
بعنى لغيرى ورخّص خيرى … موّت قلب وحلم جميل
موّت قلب وحلم جميل
حبيبى
