مدرستى

شفتها ..ومن بعيد ندهت عليا وقالتلى اروحلها

بصيت كتير عليها وكانى عمرى ماشفتها

كل حاجه فيا راحت لها

افتكرت كل حاجه من سنين فاتت من وقتها

مانا احلى ايامى كانت معاها وعندها

فكرتنى بالشقاوة والبراءه

دايما بفتكر اول يوم رحت لها

شدتنى ليها بكل يوم عشته فيها

وبكل خطوه خطيتها ليها

قلبى سبقنى وراح لها

كبرت كتير*

بان عليها عجز السنين

طاغى عليها ريحه الحنين

وبابتسامه متشوقه ودمعه لامعه ف عنيا

اكيد احساسى وصلها

وحشتينى كتير قلتها

*مدرستى*

بقلم/مروه رميح